یک هنرمند صنایع دستی در گفت و گو با هنرنیوز تأکید کرد:

شبکه‌های اجتماعی ابزاری در خدمت صنایع دستی

یک هنرمند صنایع دستی گفت: اینترنت بهترین ابزار برای برقراری ارتباط با جهان و نمایش هنر‌های اصیل و دستی ایران است که ضمن تضمین هویت ایرانی در عرصه جهانی نقش بسزایی در بازاریابی بین‌المللی دارد.

 

داخلی آرشيو خبر ميراث فرهنگی

 
سعید ذاکری نیما در گفت و گو با هنرنیوز درباره وضعیت تبلیغات صنایع دستی در شبکه‌های اجتماعی و اینترنت گفت: متأسفانه هنرمندان صنایع دستی در فضای مجازی خیلی ضعیف کار می‌کنند و اطلاع و آگاهی کافی در این زمینه ندارند.

او با بیان ضرورت فرهنگسازی و استفاده بهینه از شبکه‌های اجتماعی برای جذب علاقه‌مندان و فعالان صنایع دستی خاطر نشان کرد: تا کنون در فضای مجازی بیش از ۳ تا ۴ هزار هنرمند صنایع دستی ‌گرد هم آمدند و آثار آنها در این شبکه‌ها در معرض نمایش قرار می‌گیرد حتا فیلم‌هایی از نحوه تولید آثار آنها بر روی این صفحات قرار دارد اما این اقدامات در حالی صورت می‌گیرد که همچنان مسئولان صنایع دستی به فکر بهره‌برداری از فضاهای مجازی نیستند.

عدم آشنایی با ابزار تبلیغات نوین حضور در عرصه‌ جهانی را سخت‌تر می‌کند 

وی با اشاره به این که صنایع دستی شناسنامه‌ی هنر، اصالت و فرهنگ یک جامعه است که از بطن تاریخ سربرآورده است، اظهار داشت: اینترنت بهترین ابزار برای برقراری ارتباط با جهان و نمایش هنر‌های اصیل و دستی ایران است که ضمن تضمین هویت ایرانی در عرصه جهانی کمک بسزایی در بازاریابی بین‌المللی دارد. هم اکنون با وجود چند صفحه در شبکات اجتماعی افرادی از برزیل، آمریکا و کشورهای اروپایی در این صفحات حضور می‌یابند و خواهان هنر دستی ایرانی می‌شوند.

این هنرمند صنایع چرم ضمن ابراز تأسف از بی‌توجهی مسئولان صنایع دستی به این موضوع گفت: هنرمندان صنایع دستی با تبلیغات و بازاریابی ناآشنا هستند که این عدم آگاهی موجب حضور پررنگ دلال‌ها و واسطه شده است که امیدواریم با حضور آقای نامور مطلق در پست معاونت همچنین انتخاب سایر مدیران متخصص در این حوزه شاهد اقدامات حمایتی، آموزشی، بازرگانی و بازاریابی جدیدی باشیم.

او با تأکید بر ضرورت آموزش تبلیغات و بازاریابی به عنوان ابزار اصلی حضور در بازارهای جهانی از مسئولان صنایع دستی درخواست کرد تا توجه ویژه‌ای به این مهم داشته باشند.

ذاکری نیما اعلام کرد: هم اکنون شبکه اجتماعی هنرمندان صنایع دستی ایران زمین با ۳۶۶۷ عضو به صورت تخصصی رشته‌های صنایع دستی را مورد بررسی قرار می‌دهد. صفحه خانه هنرمندان صنایع با ۱۹۶۹ عضو صنایع دستی و افراد مشغول در کارهای دستی را پوشش می‌دهد، همچنین کلوپ هنرمندان با ۹۲۶ عضو درباره رشته‌ها به صورت تفکیکی صحبت می‌کند و اخبار حوزه صنایع دستی را پوشش می‌دهد و به مسائل اقوام و اصالت ایرانی می‌پردازد.
این فعال حوزه صنایع دستی همچنین از وجود اساسنامه عضویت و تأکید آن بر اخلاق، احترام به دیگران، احترام به هنر صنایع دستی و الزام اعضا به پایبندی به این اساسنامه خبرداد.

وی یادآور شد: حتا هنرهای دستی و سنتی که در معماری یا نقش برجسته‌ها و کتیبه‌های ایران دیده می‌شود به نوعی صنایع دستی محسوب می‌شوند. گره‌چینی‌ها، مقرنس‌کاری‌ها، گچ‌بری‌ها و... در بناهای ایرانی یا حتا سر ستون‌های تخت جمشید و نقش برجسته‌های بیستون همه کار هنرمندانی است که با دستانشان نقش آفریند و از این منظر به جرأت می‌توان بیان کرد که هنرمندان صنایع دستی تاریخ سازند.

دست دلالان را کوتاه کنیم

این هنرمند با اشاره به این که بیشترین ضربه به صنایع دستی را دلالان و واسطه‌ها اعمال می‌کنند، ادامه داد: گاهی در نمایشگاه‌ها غرفه‌هایی وجود دارد که حتا فروشندگان آن تا کنون یکبار نیز با دست خودشان یک کاردستی ساده نیز درست نکردند این درحالی است که همین افراد با قیمت‌های پایین آثار هنرمندان را خریداری می‌کنند و با چند برابر قیمت به فروش می‌رسانند. از آن بدتر این که این افراد تا بیخ گوش معاونت صنایع دستی پیش رفتند و گاهی در قالب تشکل‌های فعال خودنمایی کردند.

ذاکری با اشاره به این که طی طرحی قرار بود بانک‌ها هدایای خود را از هنرهای سنتی و صنایع دستی انتخاب نمایند، توضیح داد: با کدام هنرمند صنایع دستی طی این مدت قرارداد بسته شد؟ آیا کسی تا کنون پیگیر این موضوع بوده که هدایای بانکی به رانتی برای دلالان صنایع دستی تبدیل شده است و عملاً هنرمندان هیچ بهره‌ای نبردند؟
اتحادیه‌ها آری یا خیر!

او ضمن تأیید ضرورت پیگیری این موضوع از سوی بخش بازرگانی صنایع دستی، همچنین از معاونت صنایع دستی درخواست کرد تا یکبار برای همیشه به نقش اتحادیه‌ها در معاونت صنایع دستی بپردازد و مشخص نماید که اتحادیه‌ها به چه منظور تشکیل شدند؟ تا کنون چه اقداماتی انجام داده‌اند و از این پس باید چگونه به راه خود ادامه دهند.

این هنرمند چرم با بیان این که سیستم کاری اتحادیه‌ها مشخص نیست،افزود:اتحادیه سراسری، اتحادیه هنرمندان و اتحادیه صادرکنندگان صنایع دستی تاکنون چه کاری برای هنرمندان صنایع دستی انجام داده‌اند؟ در ۸ سال گذشته چه کردند؟ بزرگترین مشکل اتحادیه‌ها آن است که سیستم کاری آنها معلوم نیست. اتحادیه‌ها تخصصی نیستند. یک اتحادیه درباره ۲۵۰ – ۳۰۰ رشته تصمیم گیری می‌کند. در حالی که اتحادیه هر صنفی باید تخصصی شود و این یکی از موضوعات مهمی است که معاونت صنایع دستی باید پیگیر آن باشد.

فرجام خیانتکاران چیست؟

وی با بیان این که در طی هشت سال گذشته به هنرمندان صنایع دستی چونان گدایانی نگاه می‌شد که از سر ترحم هر از گاهی باید امتیازاتی به آنها ارائه می‌شود، افزود: این اقدامات بیشتر جنبه شو و نمایشی داشت چرا که هنرمندان در پی انتقاداتشان نسبت به وضعیت موجود همواره با بی‌احترامی، توهین و تهدید و بوروکراسی اداری رو به رو بودند و کسی پاسخگو نبود. به عبارتی طی این چند سال هنر زیر پا له شد و هنرمندان سرخورده شدند.

ذاکری اظهار داشت: چند وقت پیش کمسیون فرهنگی مجلس اعلام کرده بیش از سه هزار مجسمه از طریق سازمان میراث فرهنگی و از چین وارد کشور شده است. حال پرسش این است که خیانت چیست؟ خیانت مگر نه این است که سرمایه‌های ملی یک مملکت را بر باد بدهیم! چگونه با وجود این همه هنرمند مجسمه ساز ما باید از یک کشور دیگر آن هم چین مجسمه وارد کنیم! چرا هیچ کس جوابگو نیست؟ چگونه و توسط چه کسانی باید به این پرونده‌ها رسیدگی کرد.

او اضافه کرد: ورود صنایع دستی چینی هنرمندان صنایع دستی را به نابودی کشاند. بسیاری از هنرمندان که با افزایش قیمت مواد اولیه و ورود اجناس چینی تاب تحمل این همه فشار را نداشتند از این حوزه رفته‌اند. بسیاری ورشکست شدند، کارگاه‌های زیادی بسته شد، خیلی‌ها نیز همچنان مقروضند.این درحالی است که گروهی به راحتی اجازه ورود صنایع دستی چینی را می‌گیرند و هیچ مقام مسئولی نیز طی این مدت جلوی آنها را نگرفت.

تشکل‌ها باید از بطن هنرمندان باشد

وی با تأکید این مطلب که صنایع دستی نیازمند افراد دلسوز است، گفت: با آمدن افراد متخصص در رأس امور معاونت صنایع دستی امیدواریم از حضور افراد و اتحادیه‌هایی که فقط نامی از صنایع دستی یدک می‌کشند جلوگیری شود. چرا باید یک هنرمند ۱۰۰ هزار تومان برای دریافت کارت امتحان فنی حرفه‌ای از طریق یکی از این مجموعه‌ها پرداخت کند و هنگام ورود به سازمان میراث فرهنگی و با خواندن اعلامیه روی بُرد تازه متوجه شود که برای دریافت کارت امتحان رودوزی سنتی الحاقی ۱۵ هزار تومان باید پرداخت کرد! این انصاف است! چنین گروه‌هایی به نام صنایع دستی پول‌های اینچنینی به جیب می‌زنند در صورتی که از تمام تسهیلات صنایع دستی استفاده می‌کنند و هنرمندان همچنان سرگردان و حیران می‌مانند. آنها به نام صنایع دستی جیب‌های هنرمندان را خالی می‌کنند، و همواره خود را جزو حامیان صنایع دستی می‌دانند.

او در پایان یادآور شد: تشکیل هر نوع صنف،اتحادیه و یا تشکل صنایع دستی باید از بطن خود هنرمندان این رشته باشد. در عین حال ضروری است که سازمان میراث فرهنگی به یاری هنرمندان صنایع دستی بشتابد و آنها را در قالب سمن‌ها(NGOها) تحت آموزش استاندار و بین‌المللی قرار دهد.